من يه کار بهتر کردم. هر سال نمازشو مي خونم اما امسال رفتم جانمازمو پهن کردم تو حياط. نمازمو که خوندم هر کلمه اش رو بوييدم و چشيدم و خوندم و باهاش قطره قطره اشک ريختم. بعد که نمازم تموم شد نشستم و به آسمون نگاه کردم. و باز با خدا حرف زدم
نماز دوم هم که خوندم دوباره بعدش نشستم باهاش حرف زدم از شوق اين صميميت فوق العاده اشکام مي ريختو
بيشتر از نماز اينطوري به دلم نشست. رائبم بيشتر به گوشش رسيد انگار:)