پست گذاشتن با گوشی عذاب الیمِ :/  پس در همین حد اینجا ثبت کنم که هنوز زنده ام، یچیزی میگن مردم که مضمونش اینه: اونچه منو نکشه قویترم میکنم :-)) ارواحش طیبینِ اجدادشون دچار همین سیکل معیوب شده سرنوشتِ بیخودم :-)) هی داره بلاملاهای مختلف سرم میاد و منم هی زنده میام بیرون :-) کم کم ضدضربه دارم میشم. خداروهزارمرتبه شکرشکرشکر. توکل بِخُدا. از امروز استارت زندگی پس از ماه مبارک مثلاً، دوتا تصمیمِ پست قبلی به باد فنا رفت باز باید تلاش کنم حالم صاف و خوب بشه برشون گردونم ... حیف شد :( خیلی رفته بودم جلو، حیف هنگ کردم. ولی بازم جای شکرش باقی که میتونم باز برسم بامیدخدا. فعلاً خودم خدافظ، کسی دیگم بعیداًغریباًقریبا که بخونه مهملاتِ منو 

پانویس: ای که مرا خوانده ای! (راه) نشانم بده.