یکی ازون کشف های عجیب و غریبم که امروز درون ماشین بهش دست یافتم غیرمرتبط بودن احساسات و رفتارهاست. اینکه ممکنه یک نفر قلبا عاشقت باشه و قلبش از عشقت مالامال باشه ولی دلیل نمیشه همیشه نرم و ملو و لطیف باهات رفتار کنه. احساسات یکنفر از عوامل مختلفی نشئت میگیره و رفتارهاش از یکسری عوامل متفاوت دیگه! انیشتن هم ازین کشف تنش داره تو گور میلرزه :-)) حالا بیشتر بازش کنم یا بذارم سربسته بمونه؟ یعنی که من قلبا شاید یکنفرو بدوستم ولی بعلت شرایط و تربیت خانوادگی و اجتماع و هزارتا عامل باهاش بدصحبت کنم حتی دلشو بشکنم، این دلیل نمیشه دیگه دوستش نداشته باشم البته اون اتفاقی که باعث این کشف هسته ای بود من نبودم. از بردن نامش معذورم فقط بدانید و آگاه باشید یکی که دوستون داره ممکنه بزنه زیر گوشتون! باهاتون بد حرف بزنه! تحقیرتون کنه! ترکتون کنه! محلتون نده! دلتونو بسوزونه و ... بعد از همه ی اینا اون هنوزم دوستون داره ولی رفتارش یا حاصل شرایط همون لحظه اس و ازش ممکنه پشیمون بشه و یا یه رفتاره مصلحتیه( که الان بیشتر منظورم اولی بود)  نمیدونم چرا آدمها بواسطه ی احساسشون کمتر میتونن رفتارشونپ کنترل کنن، یک دلیلش میتونه این باشه که رفتار حاصل تربیته و از یه سنی ببعد دیگه تربیت شکل گرفته و بی تربیت همیشه بی تربیت میمونه حتی اگه عاشق باشه میشه ، عاشقِ بی تربیت! شاهد مثالش همین قصه ای بود که یدفعه وایرال شد و قضیه این بود که زوجی بعد از بیست و هفت هشت بار تقاضای طلاق بالاخره طلاق گرفتن ولی باز برگشتن سرزندگیشون!!! نشون میده عاشق بودن ولی مرد نمیتونست زنشو نزنه:/ البته ظاهرا بعد از این مدت تونسته نزنه:-)) تبریک بهشون که بعد مدتها تونست به اولین قانون انسانیت دست پیدا کنه. 

پ.ن: امسال به خونه تکونی نه گفتم :-)) یعنی هیچ کاری فعلا نکردم و خونه هم پشت و روئه! منتظرم ببینم کی جو میگیرتم