صحبتِ مهمونیه ، صحبتِ ضیافته ... میرم آدابِ مهمونی رو نگاه می کنم ،
میخوام خیلی مودب باشم امسال که دیگه بزرگتر شده ام ، حداقل از پارسال تا حالا ...
هر چی باشه دیگه امسال به پا کبلایی هم هستم برای خودم ، اگه خدا بخواد...(دومین ساله)
آدابِ مهمونی چند تا چیزه انگار ، خیلی سختن ، چون یه جورایی اُنس میخواد عمل کردن بهشون
این موارد حاصل استنباط خودمه ، نه از روی متنی و تکستی ( پس جایز الخطاست... )
1. تلاوت قرآن
2.دعا و مناجات
3. ذکر
4.تهجد و شب زنده داری ( البته جفتش ظاهرا یه معنی داره)
5.روزه
6.اخلاقِ روزه داری
نمیخوام گستره رو وسیع کنم ولی هر سال اتوماتیک وار چندتا کار انجام میدیم ، روزه ، نماز اول وقت ، تلاوت قرآن ، یه کم اخلاق و یه کم شب زنده داری ... ولی جای حرف زدن با خدا و مناجات همیشه خالیه ، اونجا که باید با خدا صمیمی شد میشه پایِ لنگِ دینداری مون ...
اینطور که به نظرم اومد ، تعداد دعاهایی که این ماه اومده ، حداقل در مفاتیح الجنان عزیز ، از هر ماهی بیشتره ، خدا فرصت داده باهاش حرف بزنی ، اون کارایی که گفته در کنارش انجام بدیم هم برای آمادگی پیدا کردن برای همین حرف زدنه ، میخواد ادب شیم ، مودب باهاش حرف بزنیم ، عزیز ... اون جوری که خوب میشیم و خودش دوست داره.
لیاقتِ هم نشینی و صحبت و درخواست کردن از خودش ...
الفباش رو هم بهمون یاد داده ...
زمانش هم گذاشته ، وقتِ ملاقات داده به قولی ...
پس با خودم هستم : تنبلی نکن ، کم کن از خوابت ، از کسالت و بی حالی ...
باز کن چشمات رو ، زود دیر نشده دست به کار شو ...