خب! این خب رو باید میگفتم چون نیم ساعته دارم پست ذهنی میذارم و حال نداشتم برم گوشی از شارژ دربیارم، پس خب( با تشدید) !!! یه مقایسه ای داره نشون میده که زود دست از سر بچه هاتون بردارید و‌بذارید مستقل بشن و این فکرو از تو سرشون دربیارین که میتونن خیلی رو شما خساب کنن، خب این چرت و پرتا چیه دارم میبافم؟ داشتم به یکی فکر میکردم که الان دانشجو شده و هنوز مامان و‌باباش میبرن میرسوننش تا مترو! بعد این افکار دانشمندانم به اینحا رسید که تو این‌ خانواده ی الف، هر سه فرزنده خانواده خیلی به والدینشون وابسته هستن، یعنی اونور که لزومی نداره! دختر و پسر قبلی شونم خلقیات و رفتارهایی دارن که همگی از این موضوع نشئت میگیره. نقطه ی مقابله این خانواده، میشن خانواده ی ب که برعکس! زودی بچه هارو به امون‌ خدا ول و رها میکنن. اونا هم دانشجو دارن که البته پسره، همزمان سر کار داره میره. استراتژی تربیتی این خانواده اینطوره که بچه هارو‌ هدایت میکنه ولی گارانتی نمیکنه. مثل سیریش نجسبیده بچه هارو بزور خوشبخت کنه، اون جنبه ی نظارتی خانواده حفظ میشه ولی اجباری در کار نیست و در ضمن ایده آل گراهم نیستن. این روش هم حسن داره که معلومه و عیبش اینه که هر لحظه ممکنه فرزند خطایی مرتکب بشه. اینهایی که دارم میگم چون مثال عینی دارن برای خودم خیلی واضحه. شاید اینجا مفهوم نباشه. در نتیجه ی هر دو خانواده فرزندان هر دو موفقیتها و ناکامی هایی داشتن که بنظرم در ظاهر خانواده الف موفق و‌در باطن خانواده ب. ما! که همون خانواده الف هستیم، من و‌داداشمو خواهرم، نمونه ایم تو خانواده هامون و نسبتا موفق و شاید باعث اینکه بقیه مارو بزنن تو سر بچه هاشون، یکی از دلایل این موفقیت نسبی این بوده که مامان و بابام‌ کلا از بیخ خودشونو فدا کردن و همه جا ما اولویت بودیم. بدی این روش اینه ما سوسولیم! بشدت احساسی هستیم و دلیل خیلی از اشتباهاتمون اینه که خیلی روی والدینمون زیادی حساب باز کردیم. حالا خانواده ی ب میشن فامیل شوهر من. بچه ها تقریبا از دبیرستان ببعد به امون خدا! شایدم‌قبلتر. نتیجه بچه هایی مستقل و جسور. در نتیجه هر دو اشتباهات مشترک داریم ولی انگار اونا رهاتر و موفق ترن، موفقیته ظاهری که همه  تعریف مشترکی ازش داریم نه! یعنی اون حسه زندگی میشه گفت بیشتر در اونا در جریانه. نمیشه گفت که اینا نتیجه ی مستقیمه اون دلیل میتونه باشه ولی بیربط هم نمیتونه باشه!( ایکونه دست زیر چانه) شایدم اینجا مرغ همسایه غازه حکمفرما شد! در نهایت ولی نتیجه ی غیراخلاقی این میشه که بچه رو نرید برسونید تا دم مترو:-)) زشته بابا! بذارین بچه ها اشتباه کنن کوچیک کوچیک! اون موقع یاد میگیرن در مواجهه با اشتباهات بزرگ چه عکس العملی داشته باشن. 

پ.ن:ایام بی شوهری  رو به تمام ملت ایران تبریک و‌تهنیت عرض میکنم و دوری و دوستی برای تمامی زوج های حوان از خداوند منان مسئلت دارم.