عجب تیتری زدم :-)) بسیار جذاب و فضول بیدارکنندس!!! 

خب ازونجا که ایده ی نوشتن وبلاگ برای بچه ها ایده ی لوس و بیمزه ایه منم تصمیم ندارم اینجا قربون دست و پای بلوری ایشون برم، از امروز هر وقت دلم براش حرف داشت تصمیم گرفتم برای یه ایمیل بفرستم، امید ندارم که با بزرگ شدنش استقبال کنه ازین همه خلاقیته مادرش و شایدم هیچ وقت دلم نخواد که نوشته هامو بخونه ولی دوتا نتیجه ی مفید داره، اول اینکه میلیونها خواننده ی وبلاگم فحشم نمیدن از چرت و پرت گویی های یه مادر و اینکه منم به مقصودم میرسم و عطش نوشتن برای جوجه هم برطرف میشه. راستی جوجه حالش خوبه و چه خبری ازین بهتر. 

طاعات و عبادات قبول و التماس دعا